นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ผู้อยู่ด้วยกัน น. สทฺธิวิหาริก. เนวาสิก. สหวาสี. ปริชน.
ค. สทฺธิวิหารี สหวาสี
บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
ผู้ไม่ครองเรือน (นักบวช) ค. อนาคาริก อนาคาริย บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
พระ น. อนาคาริก. ภิกฺขุ. ปพฺพชิต. สมณ. มุนิ. ตโปธน. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
พระผู้มีพระภาคเจ้า น. ภควนฺตุ. (ภควา) บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
พระพุทธเจ้า น. พุทฺธ. พฺรหฺม. พฺรหฺมกาย. ธมฺมกาย. ทิปทุตฺตม. เทวเทว. ชิน. นรวร. วิภู. โคตม. นรสีห. มารชิ. ธมฺมราช. มหามุนิ. ภควนฺตุ. สตฺถุ. สพฺพญฺญู. มุนินฺท. นาถ. ทสพล. โลกนาถ. ตถาคต. มุนิ. ธมฺมสฺสามิ. สมฺมาสมฺพุทฺธ. สุคต. โลกนายก. องฺคีรส. ภูริปญฺญ สมนฺตจกฺขุ. อนธิวร. วินายก. มเหสี. นรสีห. สยมฺภู. เทวาติเทว. โลกครุ. วรปญฺญ. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
สมณ น. สมณ. สมณี, บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
สมณเพศ น. สมณเวส. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
สัทธิวิหาริก น. สทฺธิวิหาริก. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
สามเณร น. สามเณร. สมณุทฺเทส. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
สามเณรี น. สามเณรี, บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
สิกขมานา น. สิกฺขมานา, บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
สิทธา น. อิสิ, ตาปส. อชินสาฏี. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
หมวกนักบวช น. เทวปูชกนาฬิปฏฺฏ. เครื่องแต่งกาย, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
อนาคามี น. อนาคามี. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
อรหันต์ น. อรหนฺต. (= อรหํ, อรหา) ขีณาสว. อเสข. อเสกฺข. วีตราค. ภูต. นาค. เกวลี. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, อริยะ
อัญเดียรถีย์ น. อญฺญติตฺถิย. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
อาชีวก น. อาชีวก. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
อาซบิชอป (Arch bishop) น. เทวปูชกาธิปติ. นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, ตำแหน่ง, คริสต์
อุปัชฌาย์ (ภิกษุ) น. อุปชฺฌาย. อุปชฺฌ. (=อุปชฺฌา) บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม
เกี่ยวกับพระ ค. สามณก สมณสารุปฺป นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม